شعری که روی سنگ قبر پروین اعتصامی نوشته شده (این که خاک سیهش بالین است) واقعا آدم رو به فکر فرو میبره. انگار سوار ماشین زمانت میکنه و تورو میبره به روزی که توی قبر خوابیدی و یکی اومده بالای سرت داره برات فاتحه میخونه! قشنگ میتونی غربت اون لحظه رو حس کنی که چجوری کسی که "صاحب اون همه گفتار" بوده حالا "سائل فاتحه و یاسین" هست، خیلی عجیبه ...
یک روز توی خونه بودم گیتار رو برداشتم شروع کردم به خوندن این شعر و به صورت کاملا بدهه یک ملودی براش ساختم و دوباره خوندم و همونجا هم با ساده ترین امکانات ضبطش کردم. بعدا یکم روی کیفیت صداش کار کردم و شد این فایلی در اختیار دوستان هست.
این آهنگ رو از این نظر اینجا گذاشتم چون به نظرم میتونه به کار تولید کنندگان محتوا بیاد (اگر دنبال آهنگی با این شعر پروین هستن).
تقدیم به عاشقان موسیقی و شعر و البته تقدیم به روح پروین اعتصامی، یادش گرامی.
ارادتمند مصطفی دهقان